Şimdi bu kavanozdaki nedir diyeceksiniz? Size yanıt vereceğim… Anne Sevgisi! Sabiş Anne’nin kızına taa Datça’dan gönderdiği Anne Sevgisi!

Kızı telefon ettiği sıra ısırgan pişirmektedir. Canı çeker diye düşünür ve boğazından geçmez. Bir demet ısırganı yıkar, pişirir ve kavanoza koyar. Yanına bir de not iliştirir:

“Canım kızım,
Elbette senin bildiğin şeyler vardır, ama sana, benim yaptığım ısırganı yolluyorum. Yıkanmış soğanla pişmiş ısırgana, iki kulplu teflona yayıp iki yumurta ve bir tatlı kaşığı unla hazırladığın sosu dök. Bol karabiber ekle. Üzerini kapa, göreceksin nasıl kabaracak, afiyetle ye! Bu işi ben her hafta yapıyorum. Bu yolladığım ısırgan bir demet, ancak ayıklayınca ve de pişirince bu kadar oluyor. Sana gönderdiğim pişmiş ısırganı biz babanla ikimiz yiyoruz.
Seni çok seviyorum…”

Peki bu nedir? Ucundan biraz yenmiş Rukiye Anne Sevgisi
Kızının işyerindeki arkadaşlarını evladı kabul eden Rukiye Anne’nin aşuresi.

Anlatacak başka şey var mı? Anaların boğazından geçmez! İyi ki varsınız, Allah anneleri başımızdan eksik etmesin!